Anders Trouwen
30 05 09 - 18:39 Het was voor het eerst dat ik een trouwfeest bijwoonde van twee mensen die over de 40 zijn. Mensen van over de 40 trouwen minder vaak dan mensen van onder de 40. Soms duurt het gewoon wat langer voordat je elkaar tegenkomt. Veel mensen die ik heb zien trouwen - die van onder de 40 dus - gedroegen zich reeds op de trouwdag alsof ze 80 waren. Als bezoeker doe je er goed aan een paar geraniums mee te nemen. Daar kunnen ze wat mee, die van onder de 40.Het getrouwde stel van boven de 40 had een muziekcombo in de tuin gestationeerd. Dat hoorde ik al toen ik 200 meter verderop de auto parkeerde. Bij binnenkomst overhandigde ik een Belgisch bierpakket aan het gelukkige paar, wat direct uit beeld werd gezet, anders zou het zo op zijn. Ze kennen hun pappenheimers. Nee, eerst was het zaak de 2 vaten bier soldaat te maken die speciaal voor de gelegenheid waren ingekocht. Dat lukte aardig, omdat diverse dochters hun tapkunsten wilden vertonen aan de gasten. Ik zag de dochters voor het eerst, maar het was duidelijk dat ze een gedegen opvoeding hadden genoten. Als je je glas nog maar half leeg had stond er al minstens één, soms ook twee, te roepen of je al een nieuwe wilde. Het is dan erg onbeleefd om nee te zeggen.
Niet alleen zag ik de dochters voor het eerst, ik zag behalve het stel eigenlijk iedereen voor het eerst. Dat vind ik nooit erg. Als ik slap ouwehoer kan ik dat tegen iedereen, zonder aanziens des persoons. Zolang je maar niet vergeet je tijdig te verplaatsen naar een volgende nietsvermoedende toehoorder. Na 3 verplaatsingen was ik in gesprek met iemand die nog slapper kon ouwehoeren dan ik. Gelukkig was dochter 2 in de buurt. Ze vroeg me voor de derde keer of ik de baas van haar moeder was. Haar teleurstelling na mijn antwoord, kon ik goedmaken door een nieuwe bestelling te plaatsen.
Met de verse tap in handen begon het slap ouwehoeren pas echt goed. Ik probeerde mijn gesprekspartner keer op keer af te troeven, maar na enige tijd moest ik mijn meerdere erkennen.
Iemand anders mengde zich in het gesprek en gedrieën filosofeerden we dat het een lieve lust was over het belang van de schuimkraag op een tapje. Diverse theorieën zagen het licht, maar zoals het ware wetenschappers betaamd bleef het niet bij theorie, we schuwden de praktische toetsing allerminst. Dochter 1 was zeer in haar nopjes met ons.
Opeens gooide een der gesprekspartners de zaken over een andere boeg, en deed me uit de doeken wat hij zoal voor schoons had mee mogen maken op muzikaal gebied. Hij had niet alleen The Doors gezien en Hendrix, Cohen, Pink Floyd, T.Rex, Jefferson Airplane, maar ook Tim Buckley en Nick Drake. Wat een waslijst! Het water liep me in de mond. Of eigenlijk liep het er uit. Tijd om te verplaatsen.
De stralende bruid legde me uit wat ze zoal op en aan had...
Something old, something new
Something borrowed, something blue
And a silver sixpence in her shoe.
De herkomst van het rijmpje ontging me, maar de invulling kwam keurig overeen met de getoonde artikelen. De bruid werd weggeroepen omdat een stuk of wat dochters een ode ten gehore gingen brengen. Dat duurde even zodat veel mensen voor het eerst deze avond zelf de tap gingen bedienen. Dat is nog een hele kunst, vergis je niet. Niet elke tap is hop 1 2 3 getapt.
Ik realiseerde me echter tijdig, en met terugwerkende kracht dat ik vanavond bob was. Of de bob, of een bob, net wat u wilt. Ik zorgde dan ook net op tijd, en met terugwerkende kracht, dat ik niet te veel gedronken had. Het scheelde alleszins maar een haartje.
Ik feliciteerde nogmaals het bruidspaar, schudde nog wat andere handen, meende nog eenmalig slap te moeten ouwehoeren door de fotograaf te zeggen dat hij sprekend op Babalu leek, maar werd ook hiermee afgetroefd, want tot mijn stomme verbazing wist hij wie ik bedoelde. Daar had ik niet op gerekend en ik droop af. Het was een buitengewoon geslaagde avond geweest. Dat vond iedereen. We zouden het snel nog eens opnieuw moeten doen.
Trackback link:Zet Javascript aan om een Trackback URL te genereren