3 Jaar
03 08 09 - 01:29 Aanstaande donderdag ben ik niet thuis op mijn verjaardag. Dat komt goed uit want ik vier het ook helemaal niet. Al jaren niet, al denken sommige mensen daar steevast iedere keer anders over. Ik heb het niet zo op verjaardagen, maar er is in elk geval één verjaardag waar ik altijd graag bij aanwezig ben, de verjaardag van Anne. Ze werd vrijdag 3 jaar oud.Pa en Ma hadden een drukke dag gehad. Anne was nog vroeger wakker geworden dan anders, alsof ze wist wat voor dag het was. Anne is dol op uitpakken. Cadeautjes zijn pas cadeautjes als ze in cadeaupapier zitten, dus Pa en Ma hadden al vroeg in de ochtend spijt van hun aankoop. Een fietsje inpakken zou zelfs voor Christo nog een hele opgave zijn. Na anderhalf uur was de klus geklaard. (Het uitpakken duurde ongeveer anderhalve seconde.)
Het is een feest op zich als tante Hannie en oom Lutek op bezoek komen (dat wist Anne nog wel van het blog van vorig jaar van oom Lutek, en van het jaar ervoor), maar als je nog jarig bent ook is het dubbel feest. Tante Hannie had diverse pakjes meegenomen. Hoera. Een schoolbord en gekleurde krijtjes. Wow! Daar kun je veel rommel mee maken. Het cadeau was goedgekeurd en in no time goed gekleurd. Nichtje Anne ontpopte zich tot nieuwe Picasso, nichtje Lynn hield ook een krijtje vast.
Pa stookte inmiddels de barbecue op en rolde een kruiwagen met vlees uit de schuur. Het hoefde niet allemaal op hoor, we konden gewoon kijken hoe ver we zouden komen. We kwamen een heel eind maar toch bleef er nog een halve koe over. We konden een achterpoot meenemen als we wilden, maar zeiden dat we geen ruimte hadden in de auto. Tijd om uit te buiken was er niet. Lynn wilde op schoot om inspectie te verrichten aan de rits van mijn overhemd. Die bleek niet alleen open te kunnen maar ook dicht, en ook open en ook dicht en ook open en ook.... na tien minuten keek ik rond om te zien of een van de andere aanwezigen misschien een overhemd droeg met rits, wat niet het geval bleek.
Anne kreeg een artistieke inval en stormde naar het schoolbord. Ze bewees dat ze niet alleen gekrulde lijnen kon maken maar ook gelijnde krullen. We waren sprakeloos. Ik maakte van de gelegenheid gebruik om Lynn bij iemand anders op schoot te zetten. Anne beklom haar nieuwe fietsje en reed er niet één keer mee de struiken in, terwijl daar toch ruime mogelijkheid toe was. Tot ieders verbazing waren de beide kinderen niet moe te krijgen, de ouders daarentegen begonnen de eerste verjaardagsverschijnselen te vertonen. Wilden wij nog taart? Ik floste een spare rib tussen mijn kiezen vandaan en bedankte vriendelijk. Een andere keer.
We stapten eens op, de voorbije werkweek maakte dat we ons zelf inmiddels ook niet zo fris en fruitig meer voelden. Uit betrouwbare bron heb ik vernomen dat Anne volgend jaar 4 zal worden. Ik zal te zijner tijd een ieder daarover berichten.
Trackback link:Zet Javascript aan om een Trackback URL te genereren